Αγάπη στους αδελφούς, που θα συνοδεύεται από μικρές ή μεγάλες θυσίες.

Όσοι δηλώνουμε πιστοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ας μάθουμε να σκεπτόμαστε και τους άλλους τους εγγύς και τους μακράν. Να ζούμε με την σκέψη του πόνου, της δυστυχίας, της συμφοράς του άλλου. «Ει πάσχει εν μέλος, συμπάσχει πάντα τα μέλη».

Σκεπτόμαστε ότι είμαστε μέλη του ιδίου σώματος, του σώματος του Θεανθρώπου Χριστού;

Ότι ανήκουμε στην Εκκλησία και δεν επιτρέπεται δεν είναι σωστό εμείς να καλοπερνάμε και οι άλλοι να υποφέρουν;

Η αγάπη απευθύνεται προς όλους. Όχι μόνο προς τον ισχυρό, αλλά και στον αδύνατο. «Μηδενί μηδέν οφείλετε ει μη το αγαπάν αλλήλους». Ανεξάρτητα από κοινωνική θέση, φυλή, χρώμα. 

Προς όλους, μας ζητάει ο Σωτήρας και Ζωοδότης Χριστός να δείξουμε το ενδιαφέρον, την αγάπη μας. Γιατί αυτό απευθύνεται στον Ίδιο. Ότι κάνουμε στον συνάνθρωπο μας, το κάνουμε στον Ίδιο τον Χριστό.

Ο Αρχηγός και τελειωτής της πίστεως μας, μας έδωσε τον τύπο και την ουσία της γνήσιας και αληθινής αγάπης, που δεν υπολογίζει κόπους και θυσίες. «Διήλθε ευεργετών και ιώμενος πάντας» Αυτός έφτασε στην υπέρτατη θυσία. Από εμάς ζητά την αγάπη στους αδελφούς, που θα συνοδεύεται από μικρές ή μεγάλες θυσίες.

Καλές Απόκριες

Πηγή:http://anastasiosk.blogspot.com

Έπρεπε να αναγνωρίσει το παιδί του Πατέρα του και δικό του αδελφό

 Στο σημερινό Ευαγγέλιο του Ασώτου βλέπει ο πιστός δύο στάσεις διαμετρικά αντίθετες.

Ο Πατέρας του Ασώτου λησμονεί, αμνηστεύει, συγχωρεί.

Ο αδελφός του Ασώτου, θυμάται, υπολογίζει, κρίνει, επικρίνει, καταδικάζει.

Άλλη η λογική του Πατέρα, άλλη η λογική του αδελφού. Καθένας έχει τα επιχειρήματά του. Του Πατέρα θεμελιώνεται στην αγάπη. Του αδελφού στα στενά ανθρώπινα κριτήρια, στον εγωισμό.

Η σκληρότητα δεν έχει καμιά συμπόνια κανένα ελαφρυντικό, δεν γνωρίζει τι θα πει μεγαλοψυχία και αγάπη, γι’  αυτό και δεν μπορεί να συγχωρεί. Παρουσιάζεται ως  υπέρμαχος της δικαιοσύνης την στιγμή που την καταργεί. Φτάνει στο σημείο ο πρεσβύτερος γιός να καταδικάζει τον μετανοημένο αδελφό, αλλά και αυτόν τον φιλεύσπλαχνο Πατέρα του.

Με λόγια διακηρύττει την πιστότητα και την υπακοή στον Πατέρα: «Ουδέποτε εντολήν σου παρήλθον». Όμως αν ήταν πιστός και αγαπούσε αληθινά από καρδιάς τον Πατέρα, θα έπρεπε να τον μιμείται με πρώτο και καλύτερο την αγάπη.

Αλλά τότε θα έπρεπε να αναγνωρίσει το παιδί του Πατέρα του και δικό του αδελφό.

Πηγή:http://anastasiosk.blogspot.com

Ας ζήσουμε όπως θέλει ο Χριστός και όχι οι πλανεμένοι της εποχής μας.

 

Οι Τρεις Ιεράρχες είναι οι αστείρευτες πηγές, μαργαριτάρια της Εκκλησίας, πολύκαρπα δένδρα, στόματα του Σωτήρα Χριστού και αγωνιστές της Αγίας Τριάδος, είναι οι αστέρες πολύφωτοι στο νοητό στερέωμα, που εξακολουθούν και θα εξακολουθούν να φωτίζουν και να δείχνουν τον δρόμο προς την αληθινή δόξα, του αγωνιστή Χριστιανού, που δεν είναι άλλη από την βίωση της αρετής και της αγάπης. Η μελέτη της ζωής και των λόγων των «Τριών φωστήρων της τρισηλίου Θεότητος», πρέπει στους καιρούς που ζούμε να ενταθούν.

Και σήμερα απειλητικά κύματα παρόμοια με εκείνα που ξεσπούσαν τότε στους Τρεις Ιεράρχες, απειλούν την ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας και του Έθνους μας. Ανάγκη να σταθούμε και εμείς, όπως εκείνοι αλύγιστοι, γενναίοι, ηρωικοί μπροστά σε πολέμιους της πίστεως, του Συνοδικού συστήματος της Εκκλησίας, στην εθελοθρησκεία των μεμονωμένων προσώπων κληρικών και λαϊκών, σε αιρετικούς, σχισματικούς και πολεμίους της πίστεως όπως μας την παρέδωσαν οι Πατέρες και όχι οι σύγχρονοι Γέροντες άγευστοι του αγίου Πνεύματος δηλαδή της Αγίας Γραφής και της Πατερικής παραδόσεως.

Όταν περιφρονείται η πίστη, διαβάλλεται η αρετή και υβρίζεται ο Θεός, τότε όλα παραμερίζονται και μόνο σε Αυτόν ατενίζουμε: «Ου Θεός το κινδυνευόμενον και προκείμενον, τάλλα περιφρονούντες, προς Αυτόν μόνον βλέπομεν…» Τίποτα δεν είναι σε θέση να φοβίσει τους αληθινούς Χριστιανούς που αγωνίζονται με σθένος και εναποθέτουν την ελπίδα τους στην κραταιά βοήθεια του Θεού.

Για το επίκαιρο θέμα της εποχής μας, την πανδημία, οι Τρείς Ιεράρχες που γνώριζαν και τιμούσαν την επιστήμη θα μας έλεγαν αυτά που η Σοφία Σειράχ 38, 6-10 γράφει:

«Ο Θεός έδωσε στους ανθρώπους την ιατρική επιστήμη, ώστε να δοξάζεται με τα θαυμαστά έργα Του. Μέσω των ιατρών και των φαρμάκων θεραπεύει ο Θεός και αφαιρεί τους πόνους των ασθενών.
Παιδί μου, όταν αρρωστήσεις μην αδιαφορήσεις για τον ιατρό και τα φάρμακα. Συγχρόνως όμως παρακάλεσε και τον Κύριο και Αυτός θα σε θεραπεύσει!
Απομακρύνσου από κάθε αμαρτία• έχε καθαρά τα χέρια σου ενώπιον του Θεού και καθάρισε την καρδιά σου από κάθε αμαρτία».

Ας ζήσουμε όπως θέλει ο Χριστός και όχι οι πλανεμένοι της εποχής μας. Αν χρειασθεί ας πεθάνουμε για Αυτόν και όχι για τις ανοησίες μικρόμυαλων ανθρώπων που παντού βλέπουν φαντάσματα.

Πηγή:http://anastasiosk.blogspot.com