H Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι μια πορεία, μια κίνηση και ένα ταξίδι. Καμία λειτουργική περίοδος της Αγίας μας Εκκλησίας δεν χαρακτηρίζεται για την στασιμότητά της. Έχει αρχή την Καθαρή Δευτέρα, μέσο την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως και το τέλος της βρίσκεται λίγο πριν από την Κυριακή των Βαΐων. Ολόκληρη η λατρεία της Εκκλησίας είναι οργανωμένη γύρω από το Πάσχα, γι᾿ αυτό κι ο λειτουργικός χρόνος, δηλαδή η διαδοχή των εποχών και των εορτών, γίνεται ένα ταξίδι, ένα προσκύνημα στο Πάσχα, που είναι το Τέλος και ταυτόχρονα η Αρχή. Είναι το τέλος όλων αυτών που αποτελούν τα «παλαιά» και η αρχή της «νέας ζωής», μια συνεχής «διάβαση από τον «κόσμο τούτο» στη Βασιλεία που έχει αποκαλυφτεί εν Χριστώ. Ο Χριστός μάς προτείνει μια ζωή ελευθερίας από τη σκληρότητα, τη φιλαυτία και την αναγκαιότητα. Η Μεγάλη Σαρακοστή γίνεται πάλι μια ευκαιρία, μια πορεία ζωής που ανασταίνει το πρόσωπο και το οδηγεί σε μια ανεκλάλητη χαρά, τη χαρά του Αναστάντος Ιησού Χριστού.
