Πότε αγαπούμε πραγματικά τον άνθρωπο;

 

Πότε αγαπούμε πραγματικά τον άνθρωπο; όταν τον λυτρώνουμε από την αμαρτία του, από την κόλασή του... Άνθρωπος έξυπνος, μα δίχως καλοσύνη, συμπόνοια και ευγένεια, είναι ό,τι χειρότερο για την ανθρωπότητα.

                                                        Άγιος  Ιουστίνος  Πόποβιτς

Η αλήθεια

 

Η αλήθεια, εάν δεν είναι ο Χριστός, δεν μου χρειάζεται, είναι μόνο μία κόλαση. Το ίδιο κόλαση είναι και η δικαιοσύνη και  η αγάπη και το αγαθό και η ευτυχία · και αυτός ο Θεός, εάν δεν είναι ο Χριστός, είναι κόλαση.  

 Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς

Ατενίζουμε τα πάντα υπό το πρίσμα της αιωνιότητας

Για μας τους Χριστιανούς, τους φωτισμένους και διαφωτισμένους εν Χριστώ, τα πάντα σε αυτό τον κόσμο έχουν νόημα και αξία εφόσον αποτελούν μέσον και οδό προς την αιωνιότητα. Επειδή εμείς, βλέπουμε εκείνο που δεν φαίνεται και ατενίζουμε το αόρατο. Ρυθμίζουμε όλη μας τη ζωή μέσα στον χρόνο με βάση εκείνο που είναι αιώνιο, το ανθρώπινο με βάση το Θεανθρώπινο. Όσο υπάρχει κάτι το αιώνιο μέσα στα όρια του χρονικού, συντηρούμαστε με αυτό. Όταν όμως αυτό εκλείπει, το αναζητούμε πέρα από τον χρόνο, στο βασίλειο του ατελεύτητου και αόρατου. Ατενίζουμε τα πάντα υπό το πρίσμα της αιωνιότητας, δηλ. υπό το πρίσμα του Χριστού, αφού Εκείνος είναι ο αιώνιος Θεός και Κύριος.

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς