« Ήτανε φώτα, χίλια φώτα…. Μα δεν ήτανε το Φως…»
(Γ. Βερίτης)
Τα Χριστούγεννα μιλάνε στην καρδιά μας, μόνο όταν κινούμαστε εκστατικά. Βγαίνοντας από τον εαυτό μας, αφήνοντάς τον λίγο στην άκρη, για να σκεφτούμε και τον διπλανό μας. Τα Χριστούγεννα δεν είναι πυροτέχνημα της στιγμής αλλά στάση ζωής. Μιας ζωής που δε χρειάζεται τα χιλιάδες ψυχρά φωτάκια, αλλά το Φως το Αληθινό, τον νοητό ήλιο της δικαιοσύνης, την Ανατολή ανατολών! Στο βαθμό που η καρδιά μας σκεπάζει τον εμπερίστατο συνάνθρωπό μας γεννιέται στη φάτνη της ψυχής μας Εκείνος που φωτίζει τα σκοτάδια, γλυκαίνει την παγωνιά και νοηματοδοτεί την ύπαρξή μας. Ο δρόμος των Χριστουγέννων περνά μπροστά από την πόρτα του διπλανού μας!
Αληθινά Χριστού-γεννα να ζήσουμε!
Δεκέμβριος 2024
