Ὁ τρίτος παράγοντας εἶναι ὁ γεροντισμός. Πρόκειται γιά τήν τάση ὁμαδοποίησης τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας, ὄχι ὑπό τή σκέπη τοῦ Χριστοῦ, ἀλλ’ ἑνός γέροντος – πνευματικοῦ, ὁ ὁποῖος θεωρεῖται ἡ ἀπόλυτη αὐθεντία· ὁ λόγος του εἶναι «εὐαγγέλιο». Συχνά, τό φαινόμενο ὑποδαυλίζεται ἀπό τούς ἴδιους τούς γέροντες, οἱ ὁποῖοι, ἔτσι, ἱκανοποιοῦν τή ματαιοδοξία τους. Ὁ ρόλος ὅμως τοῦ γέροντος δέν πρέπει νά εἶναι ἡ δημιουργία ὀπαδῶν, ἀλλ’ ἡ εἰς Χριστόν προαγωγή τῶν πνευματικῶν του τέκνων.Ὁ ἴδιος ὀφείλει νά εἶναι ἡ κλίμακα πού ἑνώνει τούς πιστούς μέ τόν Χριστό, διασπώντας τά τείχη πού ὀρθώνονται μεταξύ τους, λόγῳ τῆς ἁμαρτίας. Ἀπό τά παραπάνω, συμπεραίνεται ὅτι χρειάζεται μεγάλη διάκριση καί προσοχή γιά νά ἀποφεύγουμε τούς πειρασμούς πού ἀπειλοῦν τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας καί λαμβάνουν ποικίλες μορφές, κατά καιρούς. Μήν ξεχνοῦμε ὅτι δέν ἀνήκουμε σέ ἀνθρώπους, ἀλλά στόν Σωτήρα Χριστό. Δέν ἀκολουθοῦμε φανατικές καί ὑποκειμενικές ἀνθρώπινες διδασκαλίες, ἀλλά τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, πού ζεῖ καί παραμένει ἀνόθευτο στούς αἰῶνες.
Ἀρχιμ. Ἐ. Οἰκ.
Ἡ «ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ»
ETOΣ 73oν 3 Αὐγούστου 2025 APIΘ. ΦΥΛ. 31 (3766)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου