Παύλος Μελάς
Σε κλαίει λαός. Πάντα χλωρό να σειέται το χορτάριστον τόπο που σε πλάγιασε το βόλι, ω παλικάρι!Πανάλαφρος ο ύπνος σου· του Απρίλη τα πουλιάσαν του σπιτιού σου να τ’ ακούς λογάκια και φιλιά,5και να σου φτάνουν του χειμώνα οι καταρράχτεςσαν τουφεκιού αστραπόβροντα και σαν πολέμου κράχτες.Πλατιά του ονείρου μας η γη και απόμακρη. Και γέρνειςεκεί και σβεις γοργά.Ιερή στιγμή. Σαν πιο πλατιά τη δείχνεις, και τη φέρνεις10σαν πιο κοντά! 1904 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου