Ο Ιούδας κατάλαβε ότι αυτό ήταν λάθος, ότι ήταν αθώος ο Χριστός, ότι δεν έπρεπε να Τον προδώσει. Από εκεί και μετά όμως, γιατί δεν έγινε αυτό μετάνοια; Αν χρησιμοποιήσουμε αυτό το κριτήριο ίσως να μπορούσαμε να παρατηρήσουμε ότι έλειπε η αγάπη.
Δηλαδή η μετάνοια προϋποθέτει κάποιο βαθμό αγάπης για να γίνει. Αναγνωρίζω το λάθος μου, αλλά δεν αγαπώ αρκετά ώστε η ενοχή να μετατραπεί σε μετάνοια, να αλλάξω πραγματικά τη ζωή μου.
Το ξέρει ο διάβολος πολύ καλά πόσο κακός είναι. Αλλά δεν αγαπάει για να μπορέσει να μετανοήσει. Η μετάνοια είναι συνυφασμένη με την αγάπη άρρηκτα. Όταν ο Χριστός αποκατέστησε τον Πέτρο ρώτησε τρεις φορές: «Με αγαπάς;». Δηλαδή η αγάπη οδήγησε στη μετάνοια.
Για τον πραγματικό Χριστιανό δεν υφίσταται ενοχή. Υφίσταται μία λύπη επειδή με την αμαρτία του λύπησε Αυτόν ο Οποίος τον αγαπάει, τον Χριστό. Αυτό είναι άλλο πράγμα από την ενοχή. Για να με κερδίσει ο Θεός- Εκδόσεις Επιστροφή
Πηγή:https://anastasiosk.blogspot.com
